یه پسر آسمونی

از زمانی که دانشگاهم تموم شده ،وقتی اول مهر میرسه حسابی دلم میگیره. میدونی مادر کلا ما آدما خیلی عجیب غریبیم.تا وقتی تو زمان حال هستیم ازش بهره ی آنچنانی نمی بریم و همش میگیم کی بشه که این شرایط بگذره اما به محض اینکه اون زمان میگذره و به گذشته تبدیل میشه حسرتشو می خوریم و مدام میگیم اگه میشد برگردم به اون موقع .............یا یادش بخیر چه روزگاری بود...................... اما خودمونیم دوست داشتم برمی گشتم به زمان تحصیل .بی خبر از همه ی دنیا و غصه هاش فقط مشکل بزرگ گرفتن نمره ی 20 بود و بس. اینا رو گفتم تا بدونی پسرکم !قدر این شرایطت رو بدون.از لحظاتت بهترین استفاده رو ببر.و در عین لذت بردن اما مثل همیشه سخت کوش و پرتلاش باش.تا آینده ی...